ภาพอะไรที่คุณนึกถึงเมื่อนึกถึงคนอายุ 20 ปี? เซ็กซี่บาคาร่า คุณนึกภาพผู้ใหญ่ที่เครียดจากภาระความรับผิดชอบใหม่ ๆ มากมายในครอบครัวและบทบาทการทำงานหรือไม่?
หรือคุณจินตนาการถึงใครบางคนที่เปี่ยมล้นด้วยความหวังและศักยภาพที่ยังไม่พัฒนา ซึ่งยังคงเป็นเด็กมากกว่าผู้ใหญ่ ดิ้นรนเพื่อกำหนดชีวิตและหาเงินเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย แต่ยังคงพบกับความสุขเป็นครั้งคราว? บางทีเพลงประกอบของคุณอาจเป็น”22″ อันสดใสของ Taylor Swift : “เรามีความสุข เป็นอิสระ สับสนและเดียวดายในเวลาเดียวกัน มันน่าสังเวชและมีมนต์ขลัง”
เมื่อคุณนึกถึงใครบางคนในวัย 60 ปีของพวกเขาล่ะ?
คุณนึกภาพใครบางคน หรืออาจจะเป็นคู่รักที่มีความสุข มีความสุขกับชีวิต อยู่ดีกินดี ยังแข็งแรง แต่ตอนนี้เป็นอิสระจากงานประจำวันและหน้าที่ครอบครัวมากกว่าเดิมหรือไม่?
หรือคุณเห็นคนที่ก้มลงจากภาระตลอดชีวิต สุขภาพของพวกเขาลดลง ตอนนี้สับเปลี่ยนไปสู่จุดหมายที่ไม่มีจุดหมาย? ซาวด์แทร็กอาจเป็นเพลงของ Beatles ที่น่าสงสาร “ When I’m 64 ”: “คุณยังต้องการฉันอยู่ไหม คุณจะยังเลี้ยงฉันอยู่ไหม เมื่อฉันอายุ 64?”
แนวโค้งทั้งหมดของการพัฒนาผู้ใหญ่ได้เปลี่ยนแปลงไปในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ในลักษณะที่ทฤษฎีทางจิตวิทยาของเรายังคงตามทัน ในศตวรรษที่ 21 ยังคงเหมาะสมหรือไม่ที่จะกล่าวถึง “วัยหนุ่มสาว” “วัยกลางคน” และ “วัยผู้ใหญ่ตอนปลาย” ตามที่นักจิตวิทยาทำมานานนัก? ถ้าไม่ อะไรคือแนวคิดที่แม่นยำกว่ากัน?
อาชีพของฉันในฐานะนักจิตวิทยาพัฒนาการ ส่วนใหญ่ ทุ่มเทให้กับการตอบคำถามเหล่านี้ ท ฤษฏีของข้าพเจ้าเรื่องวัยผู้ใหญ่ ที่กำลังเกิดใหม่ ตระหนักดีว่าชีวิตของคนหนุ่มสาวได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมากตั้งแต่ทศวรรษ 1960 ในฐานะพ่อของฝาแฝดอายุ 22 ปี ฉันตระหนักดีถึงการเดินทางของพวกเขาผ่านช่วงชีวิตใหม่ที่ฉันได้ค้นคว้าและเขียนมาเป็นเวลานาน เมื่ออายุ 64 ปี ฉันยังหันกลับมาสนใจว่ายุค 60 เปลี่ยนไปจากที่เคยเป็นมาอย่างไร
การเดินทางสู่วัยผู้ใหญ่ที่ยาวนานกว่าที่เคย
ในการวิจัยของฉันในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา ฉันพบว่าคนอายุ 19 ถึง 29 ปีไม่เป็นผู้ใหญ่เต็มที่หรืออยู่ในช่วง ในช่วงต้นศตวรรษที่ 21 ปีเหล่านี้ได้กลายเป็นช่วงเวลาแห่งการก้าวไปสู่ ความเป็นผู้ใหญ่ที่เป็นที่ยอมรับมากขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป
ฉันได้เชิญนักวิชาการจากทั่วโลกให้มีส่วนร่วมในฉบับพิเศษของ American Psychologist ซึ่งเป็นหนึ่งในวารสารด้านจิตวิทยาชั้นนำในหัวข้อ”การคิดทบทวนการพัฒนาผู้ใหญ่: แนวคิดใหม่สำหรับเวลาใหม่” ผลงานที่ตีพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ เป็นชุดเอกสารที่มีความหลากหลายอย่างน่ามหัศจรรย์ ซึ่งช่วยขยายแนวคิดใหม่ให้เห็นว่าพัฒนาการของผู้ใหญ่เป็นอย่างไรในตอนนี้ และทิศทางที่จะเกิดขึ้น
ผู้เขียนส่วนใหญ่เป็นนักจิตวิทยาพัฒนาการ ประมาณครึ่งหนึ่งเป็นชาวอเมริกันและอีกครึ่งหนึ่งเป็นชาวยุโรป แม้ว่าชิโนบุ คิตายามะและเพื่อนร่วมงานของเขาจะเสนอมุมมองทางวัฒนธรรมเอเชียที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง
นี่คือไฮไลท์บางส่วน:
– อายุ 30 ถึง 45 ปีเป็น “ชั่วโมงเร่งด่วนของชีวิต” ทุกวันนี้ ผู้คนทั่วโลกต่างรอคอยที่จะแต่งงานและมีลูกช้ากว่าที่เคย และส่วนใหญ่มีเพียงหนึ่งหรือสองคนเท่านั้น แต่โดยทั่วไปแล้วคู่รักมักมีความท้าทายสองประการในการพยายามก้าวไปข้างหน้าในอาชีพการงานในขณะที่ต้องรับมือกับความรับผิดชอบอันแรงกล้าในการดูแลเด็กเล็ก ผู้หญิงมีโอกาสในการศึกษาและการทำงานมากกว่าที่เคยทำในปี 1960 ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดี แต่ยังนำเสนอความท้าทายและความเครียดใหม่ๆ
ในการมีส่วนร่วมในประเด็นพิเศษนี้แคลร์ เมห์ตาและเพื่อนร่วมงานของเธอได้เสนอคำว่า “วัยผู้ใหญ่ที่เป็นที่ยอมรับ” เพื่อแยกความแตกต่างระหว่างปีเหล่านี้เป็นปีที่เข้มข้นและเรียกร้องมากที่สุดของชีวิตในวัยผู้ใหญ่ โดยมีลักษณะเป็น “อาชีพและการดูแลเอาใจใส่” เมื่อมีภาระผูกพัน มีบทบาทสูงทั้งในด้านงานและครอบครัว
– ในวัยกลางคน – อายุ 45-60 ปี – ปีแห่งการดูแลเด็กเล็กลดน้อยลง ผู้ใหญ่มีรายได้และสถานะสูงสุดในอาชีพการงานในช่วงปลายยุค 40 และ 50 แต่ชีวิตอาจซับซ้อนขึ้นได้ เนื่องจากความรับผิดชอบใหม่อาจเกิดขึ้นกับหลานๆ และกับพ่อแม่ที่แก่ชราซึ่งต้องการความช่วยเหลือเพิ่มเติม
โดยรวมแล้ว ตามที่Frank Infurna และเพื่อนร่วมงานให้รายละเอียดเกี่ยวกับการมีส่วนร่วม สุขภาพจิตลดลงในช่วงวัยกลางคน รายงานภาวะซึมเศร้าและความวิตกกังวลเพิ่มขึ้น การขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับปัญหาสุขภาพจิตมีระดับสูงสุดตลอดอายุขัย
นอกจากนี้ ความผาสุกในวัยกลางคน สุขภาพ และอายุขัยลดลงอย่างเห็นได้ชัดในสหรัฐอเมริกาตั้งแต่ปี 2543 โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ผู้ใหญ่วัยทำงานซึ่งถูกเศรษฐกิจข้อมูลและเทคโนโลยีทิ้งไว้ข้างหลัง สิ่งนี้นำไปสู่การระบาดของ”ความตายด้วยความสิ้นหวัง”จากการฆ่าตัวตาย การใช้ยาเกินขนาด opioid หรือโรคพิษสุราเรื้อรัง
– ผู้ใหญ่ในวัยต่อมา อายุ 60-75 ปี มีความเจริญรุ่งเรืองอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แม้ว่าชีวิตหลังอายุ 60 ปีจะถือเป็นช่วงเวลาแห่งความเสื่อมโทรมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่ความเป็นจริงในเรื่องนี้กลับแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงและดีขึ้นในทศวรรษที่ผ่านมา
อายุขัยเมื่อแรกเกิดสูงขึ้นกว่าที่เคยเป็นมาทั่วโลก และผู้ใหญ่ก็ฉลาดขึ้นและมีสุขภาพดีขึ้นได้นานกว่าที่เคย Denis Gerstorf และเพื่อนร่วมงานของเขาแสดงให้เห็นว่าแนวโน้มเชิงบวกเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไรในหลายประเทศในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา อันเนื่องมาจากการพัฒนาด้านการศึกษา โภชนาการ และการดูแลสุขภาพ
ปัญหาสุขภาพทางกายเกิดขึ้นได้กับอายุสำหรับคนส่วนใหญ่ แต่ผู้คนจำนวนมากขึ้นกว่าเดิมมีสุขภาพแข็งแรงตลอดอายุ 60 ปีและ 70 ปีต้น ๆ ด้วยการรักษาอาหารเพื่อสุขภาพและการออกกำลังกาย ผลการวิจัยล่าสุดที่น่าสนใจอย่างหนึ่งที่เน้นในบทความของ Ursula Staudingerคือการออกกำลังกายเป็นประจำช่วยส่งเสริมสุขภาพจิตและความผาสุกทางร่างกาย ช่วยรักษาความคมชัดของจิตใจและป้องกันโรคอัลไซเมอร์
ดูเหมือนว่าความพึงพอใจในชีวิตจะเพิ่มขึ้นในชีวิตในภายหลัง เนื่องจากเราได้รับอิสระใหม่ในการเลือกประเภทของงานที่เราทำ – หรือหยุดทำงานโดยสิ้นเชิงและใช้เวลามากขึ้นกับคนที่เราห่วงใยมากที่สุด จากคำกล่าวของ Phillip Ackerman และ Ruth Kanferผู้คนจำนวนมากกำลังทำงานในยุค 60 และต้นทศวรรษที่ 70 มากกว่าที่เคยเป็นมา แต่พวกเขามีอิสระในการเลือกวิธีการทำมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นการทำงานนอกเวลา การเริ่มต้นธุรกิจขนาดเล็ก หรือลองทำสิ่งที่พวกเขามี อยากทำอยู่เสมอ
ส่วนโค้งใหม่ของวัยผู้ใหญ่ต้องการแนวคิดและแนวคิดใหม่
กว่าทศวรรษที่ฉันเขียนเกี่ยวกับวัยผู้ใหญ่ที่กำลังเติบโต ฉันได้เรียนรู้ว่าผู้คนคิดอย่างไรเกี่ยวกับขั้นตอนของการพัฒนามนุษย์ การคิดกำหนดความคาดหวังและตีความประสบการณ์อย่างไร การค้นพบใหม่ที่น่าสนใจและน่าตื่นเต้นมากมายเกี่ยวกับพัฒนาการของผู้ใหญ่ชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการทบทวนทฤษฎีก่อนหน้า ข้อสันนิษฐาน และแบบแผนเกี่ยวกับวิถีชีวิตในวัยผู้ใหญ่ เซ็กซี่บาคาร่า
